RVS

Voor roestvast staal (RVS) zijn er verschillende oppervlaktebehandelingen mogelijk, afhankelijk van de gewenste afwerking en bescherming. Veelgebruikte methoden zijn beitsen en passiveren, elektrolytisch polijsten, mechanisch polijsten of borstelen, en coaten (zoals poedercoaten).

Beitsen en passiveren:

Beitsen:

Verwijdert oxidlagen en verontreinigingen die na lassen of andere bewerkingen op het oppervlak achterblijven. Dit kan chemisch (met zuren) of elektrolytisch (met behulp van elektrische stroom) gebeuren.

Passiveren:

Vormt een beschermende chroomoxide laag op het oppervlak, waardoor RVS beter bestand is tegen corrosie.

Mechanische behandelingen:

Polijsten:

Verbetert de gladheid van het oppervlak, wat kan bijdragen aan een betere esthetiek en reinigbaarheid.

Borstelen:

Geeft een specifiek gestructureerd oppervlak, zoals een geborstelde of geslepen finish.

Elektrolytische behandelingen:

Elektrolytisch polijsten:

Verbetert de glans en gladheid van het oppervlak door een dun laagje materiaal weg te etsen met behulp van elektriciteit.

Galvaniseren:

Brengt een extra metaallaag aan (zoals chroom of nikkel) om de corrosieweerstand te verhogen.

Coating:

Poedercoaten:

Brengt een droog poeder aan dat wordt verhit om een duurzame coating te vormen.

Andere coatings:

Er zijn ook vloeibare coatings beschikbaar, zoals hittebestendige coatings of coatings die specifieke functies (zoals signalering) bieden.

Andere behandelingen:

Sublimotion proces:

Een straalproces dat vergelijkbaar is met beitsen en passiveren, maar extra voordelen biedt zoals een verbeterde oppervlaktetopografie en hydrofobe eigenschappen.

Ionen-implantatie:

Een vacuümproces waarbij ionen in het oppervlak worden geïnjecteerd om de structuur te wijzigen.

De keuze van de behandeling hangt af van de specifieke toepassing, gewenste esthetiek, en vereiste corrosieweerstand van het RVS

‍

‍

Er zijn verschillende soorten roestvast staal (RVS), die worden ingedeeld in families op basis van hun metallurgische structuur. De belangrijkste families zijn: austenitisch, ferritisch en martensitisch RVS. Daarnaast is er ook duplex RVS, een combinatie van austenitisch en ferritisch staal.

1. Austenitisch RVS:

• Heeft een austenitische kristalstructuur en is niet-magnetisch in de meeste gevallen.

• Biedt een goede corrosieweerstand en is goed lasbaar.

• Bekende voorbeelden zijn AISI 304 (1.4301) en AISI 316 (1.4401).

• RVS 304 is veelzijdig en wordt veel gebruikt, terwijl RVS 316 extra corrosiebestendig is door toevoeging van molybdeen.

2. Ferritisch RVS:

• Heeft een ferritische kristalstructuur en is magnetisch.
• Heeft een redelijke corrosieweerstand en is minder goed lasbaar dan austenitisch RVS.
• Bekend voorbeeld is AISI 430.

3. Martensitisch RVS:

• Heeft een martensitische kristalstructuur en is magnetisch.

• Biedt hoge sterkte en hardheid, maar heeft een lagere corrosieweerstand dan de andere twee families.

• Wordt gebruikt in toepassingen waar hardheid en sterkte vereist zijn.

4. Duplex RVS:

• Een combinatie van austenitisch en ferritisch staal.
• Biedt een goede corrosieweerstand, hoge sterkte en is goed lasbaar.

Naast deze families zijn er nog vele andere legeringen en varianten van RVS, elk met hun eigen specifieke eigenschappen en toepassingen. De keuze voor een bepaald type RVS hangt af van de specifieke eisen van de toepassing, zoals de gewenste corrosieweerstand, sterkte, lasbaarheid en magnetische eigenschappen.

‍

Het belangrijkste verschil tussen warm- en koudgewalste roestvrijstalen platen zit in de manier waarop ze worden geproduceerd en de resulterende eigenschappen.

Warmgewalste platen worden geproduceerd bij hoge temperaturen, wat resulteert in een relatief ruw oppervlak en een hogere vervormbaarheid.

‍Koudgewalste platen daarentegen worden geproduceerd bij kamertemperatuur, wat resulteert in een gladder oppervlak en een hogere sterkte en hardheid.

‍

Warmgewalst roestvrij staal (WGRS):

Productie: Gewalst bij hoge temperaturen, boven de herkristallisatietemperatuur van het staal.

Oppervlak: Ruw, met een donkere kleur door de oxidatie tijdens het walsen.

Eigenschappen: Hogere vervormbaarheid, taaiheid en beter bestand tegen terugveren naar de oorspronkelijke vorm na vervorming.

Toepassingen: Constructietoepassingen, industriële toepassingen waar vervormbaarheid en taaiheid belangrijk zijn.

--

Koudgewalst roestvrij staal (KGRS):

Productie: Gewalst bij kamertemperatuur, na het warmwalsen.

Oppervlak: Glad en glanzend, met een blanke metaalkleur.

Eigenschappen: Hogere sterkte en hardheid, maar minder vervormbaar dan WGRS.

Toepassingen: Toepassingen waar een glad oppervlak, hoge sterkte en maatnauwkeurigheid vereist zijn, zoals esthetische toepassingen, kleine constructies en machinaal bewerkte onderdelen.

‍

Vergelijking:

Kenmerk                      Warmgewalst RVS (WGRS)          Koudgewalst RVS (KGRS)

Oppervlak                    Ruw, donker                                  Glad, glanzend

Sterkte                         Lager                                             Hoger

Vervorming                  Hoog                                              Lager

Productiekosten          Lager                                            Hoger

Toepassingen              Constructie, industrie                  Esthetiek, precisie

‍

Kortom, de keuze tussen warm- en koudgewalst roestvrij staal hangt af van de specifieke eisen van de toepassing, waarbij de gewenste oppervlakteafwerking, sterkte, vervormbaarheid en kosten een rol spelen.

‍

Een TRUMPF 6 kW fiberlaser kan verschillende materiaaldikten snijden, afhankelijk van het materiaal.

‍Voor constructiestaal is de maximale snijdikte ongeveer 25 mm,

voor RVS (Inox) 20 mm,

voor aluminium 16 mm en voor messing 12 mm.

‍

Deze waarden zijn indicatief en kunnen variëren afhankelijk van factoren zoals de kwaliteit van het materiaal, de gewenste snijsnelheid en de precisie van de snede.

‍

Belangrijke opmerkingen:

Vermogen is niet de enige factor:

Hoewel het laservermogen (6kW) een belangrijke rol speelt, is de materiaaldikte die een fiberlaser kan snijden ook afhankelijk van de kwaliteit van de laserbron, de lens, de instellingen van de machine en het type gas dat gebruikt wordt tijdens het snijden.

Precieze snijkanten:

Lasersnijden staat bekend om zijn precisie en het vermogen om dunne en complexe sneden te maken. De warmte-inbreng is lokaal, waardoor de snijkant vaak glad en braamvrij is en nabewerking minimaal is.

‍

Een Time Saver machine, ook wel bekend als een ontbraammachine of breedbandschuurmachine, is een machine die wordt gebruikt voor het ontbramen, afronden van randen, afwerken en finishen van metalen werkstukken, vooral plaatmetaal. De machine bespaart tijd door het automatiseren van deze processen, die anders handmatig veel tijdrovender zouden zijn.

Wat doet een Time Saver machine?

Ontbramen:

De machine verwijdert scherpe bramen die ontstaan bij het snijden of bewerken van metaal.

Afronden:

Het afronden van scherpe randen zorgt voor een veiligere en professionelere afwerking.

Finishen:

De machine kan worden gebruikt om het oppervlak van het metaal te egaliseren en glad te maken, wat resulteert in een hoogwaardige afwerking.

Verwijdering van oxidatie en slakken:

Het verwijdert ook oxidatiehuid en slakken van lasergesneden of gebeitste materialen.

Waarom is het een "time saver"?

Traditioneel werden deze bewerkingen met de hand uitgevoerd, wat tijdrovend en arbeidsintensief was. Een Time Saver machine automatiseert deze processen, waardoor tijd en kosten worden bespaard.

‍